BÜLBÜL
Sordum ki bülbüle nedir efkârın
Dedi gözetir em ezel baharı
Dedim gül de mi dir senin kararın
Dedi onun için çekerim zarı
Dedim açıldı mı bahçede güller
Dedi ki konmalı güle bülbüller
Yeşerdi ovalar söküldü seller
Eridi kalmadı dağların karı
Dedim Ruhani de derin yaralar
Dedi ki öğledir bahtı karalar
Şahlandı nehirler coştu dereler
Geçit vermez geçe ağlatır yarı
