Sam yelimi esti hazan mı düştü

Sarardı yaprağım sonbahar oldum

Hava mı karardı güneş mi açtı

Çekildim köşeye intizar oldum

 

Garip kaldım sahibi yok saz gibi

Sendeledim kanadı yok kaz gibi

Yazın kışın her tarafım buz gibi

Kaf Dağı’nın kuzeyinde kar oldum

 

Altmışında yetmişinde yücelmiş

Sekseninde doksanında incelmiş

Yüz yaşında koçak dedem kocalmış

Ben de on yaşında ihtiyar oldum

 

Âşık Ruhani’yim hayale daldım

Yoruldum usandım bıktım bunaldım

Aşkın depreminin altına kaldım

Çarpıldım çırpıldım tarumar oldum