VAR GÖNÜL
Kırk yılda bir güneş doğar yurduna
Yazından çok fazla kışın var gönül
Her gün tipi boran her gün fırtına
Ne kadar dumanlı başın var gönül
Coşkun çaylar gibi çağlar gezersin
Dert ile yüreğin dağlar gezersin
Ah eder iniler ağlar gezersin
Her gün mendil mendil yaşın var gönül
Gecelerin ayaz gündüz bulutlu
Sabah sabırlı ol akşam umutlu
Yalınız değilsin sana ne mutlu
Tükenmez çileden eşin var gönül
Sana göre değil dünyanın yeri
Böyle gelir geçer öteden beri
Hele otur düşün geçen günleri
Doludan ziyade boşun var gönül
Senide mi sıktı kahrı gurbetin
Muhannettin kapsı çetin mi çetin
Razı ol ne ise suyun kısmetin
Şurda birkaç kaşık aşın var gönül
Sevda serimizden uzak gitmedi
Gönül benim sana gücüm yetmedi
Yaşım atmış oldu hala bitmedi
Her gün çeşit çeşit işin var gönül
Âşık Ruhani’ye sen bir belasın
Bitmedi feryadın durmadı sesin
Kolay kolay yuva kızdıramazsın
Her dala konmayan kuşun var gönül
