BEN DEMİREM
Hangi âşık çekmiş ise gahırı
Çarem demiş ben demirem sevdiğim
Sevdiğinin gözlerinin mahiri
Görem demiş ben demirem sevdiğim
Sümmani’nin derdi dağlardan aşmak
Dağlardan aşmakta yare yaklaşmak
Âşık olan maşukuna kavuşmak
Haram demiş ben demirem sevdiğim
Erzurum’lu Emrah çatmış hocaya
Kılı kırka yarmış düşmüş inceye
İncelmiş incelmiş çıkmış yüceye
Varam demiş ben demirem sevdiğim
Akıl ermez Huzuri’nin işine
Hasım olmuş yetimlerin dişine
Sonunda bir külah geymiş başına
Berem demiş ben demirem sevdiğim
Çıldırlı Şenlik’i çağlıp coşanda
Emrah Selvi’sinden ayrı düşünde
Ruhsatı Meryem’e ağıt koşanda
Verem demiş ben demirem sevdiğim
Kul Seyrani tunç kafiye yaratan
Olmamış dertlinin elinden tutan
Sivas yöresinde Abdal Pir Sultan
Pirem demiş ben demirem sevdiğim
Mahbub’un kılıcı hışımlı bulut
Gözüne kan geçmiş sihirli Nemrut
Karaman dağında vuruldu Mahmut
Yaram demiş ben demirem sevdiğim
Karanlık dünyanın aydın aşığı
Ona haram olmuş hayat ışığı
Kim bilir Veyselin kimdir maşuğu
Zoram demiş ben demirem sevdiğim
Ruhani’yim talih beni sınadı
Gözlerim yaş döktü gönlüm kanadı
Dillere destandır Aslı’nın adı
Kerem demiş ben demirem sevdiğim
