KARA KARA
Aşkınla çöllere düştüm dolaştım
Göründü gözüme iz kara kara
Derdinle tutuştum yandım alıştım
Dağladı sinemi köz kara kara
Âşık olan maşukunun kuludur
Leyla sevda kardır mecnun delidir
Dertli Kerem Han Aslı’nın külüdür
İşte şu savrulan toz kara kara
Garibim çektiğim ahtır amandır
Bu ne gün ne saat hangi zamandır
Âleme tabiat çayır çimendir
Bana dağlar taşlar düz kara kara
Görmedim sen gibi duvaksız gelin
İstersen sevdiğim sözümden alın
İstersen edalan istersen salın
İster isen dolaş gez kara kara
Her geçen günleri tutmuşum defter
Senin talihindir bendeki keder
Sırma saçlarını atan ülüzgâr
Getirdi bir kucak söz kara kara
Sor ki Ruhani’yi sevdan yordu mu?
Eylendi mi usandı mı durdu mu?
Sen kalem al ben söyleyem derdimi
Ak kâğıt üstüne yaz kara kara
